Yiddish Poem

Poems Found In Translation: “Isaac Rontsh: Scottsboro (From Yiddish)” Isaac Rontsh: Scottsboro (From Yiddish) Posted: 30 Oct 2016 04:19 AM PDT Scottsboro  Isaac Rontsh Translated by A.Z. Foreman I have seen the black masses on their knees In ecstasy for Jesus Lord and Savior. Their staring eyes keep glowing with more pleas, Their calloused hands all stretching out in prayer. And oh the servitude and self-abasement The blind folk in their spirituals have sung. How do they cower like small sickly children, These young men, bass-voiced, broad-shouldered and strong?  Oh I have seen the black folk jazzing, dancing To entertain the fat white Sir for pay, I've seen their bright black fire burn to waste For wealthy drunkards in the boiling cabaret. But now I see the young black men stand stronger Roaring in wild spurting rage the fierce Song of Scottsboro, of struggle against hunger, The song drowned out in blood these many years. The big white teeth won't chatter when the whip cracks. The black man shakes his clenched fist in their face. No Jesus Lord, no spirituals, no kneeling. Just the cry Of Scottsboro, the rage of struggle against race1.  Notes: 1 — Full disclosure: the original here literally reads "struggle against enemies." The word sónim "enemies" is used, as opposed to its synonym, faynt, which occurs elsewhere in the poem. The word literally (or perhaps I should say, etymologically) means "those who hate" in Hebrew. It is not generally a particularly marked word, and is in fact the common Yiddish term for "enemies." However, in a great many contexts, it refers to the enemies of the Jews. (Undzer dam-sonim "our blood enemies" is a dysphemism for "antisemites.") In this context, the connotative effect, I think, is an implication that the enemy of blacks and of Jews is one and the same. There didn't seem like a good way to bring this out in English. I've used a different phrase which, I hope, is true to Rontsh's socialist sentiment. The Original: סקאַטסבאָראָ יצחק ראָנטש איך האָב געזען די שוואַרצע מאַסע קניען אין עקסטאַז פֿאַר יעזוסן דעם רעטער; און אויגן גלאָציקע ניט אויפֿגעהערט צו גליען, און הענט מאַזאָליסטע געשטרעקט זיך און געבעטן. אָ, וויפֿל אונטערטעניקײט אַרויסגעזונגען האָט פֿון זײַערע ’ספּיריטשועלס‘ די בלינדע; אַזעלכע ברייטע פּלייצעס, באַסן-שטימען, ריזן-יונגען האָבן זיך געשראָקן ווי קלײנע, קראַנקע קינדער. איך האָב געזען דעם שוואַרצן - דזשעזן, טאַנצן, פֿאַרווײַלנדיק דאָס ווײַסע, פֿעטע בעל הביתל דער שוואַרצער פֿײַער אויסגעברענט אינגאַנצן האָט פֿאַר רײַכן שיכור אין קאַבאַרעטן-קעסל נאָר איצטער ×–×¢ איך שוואַרצע ריזן-יונגען רעווענדיק מיט ווילדן אויפֿגעברויזטן צאָרן, דאָס ליד פֿון סקאַטסבאָראָ, פֿון קאַמף מיט הונגער, וואֶס איז געווען פֿאַרשטיקט אין בלוט אַזויפֿיל יאָרן. די ווײַסע גרויסע ציין ניט ציטערן פֿאַר בײַטשן-קנאַלן; דער שוואַרצער דראָט זײַן שטײַפֿע פֿויסט דעם פֿײַנט אין פּנים. ניט יעזוס-לאָרד, ניט ’ספּיריטשועלס‘ ניט כוראים פֿאַלן – נאָר סקאַטסבאָראָ-שאַל, דער אויפֿברויז-שאַל פֿון קאַמף מיט שונים.